reisoverwegingen

Truus heeft altijd al een reis naar Australië willen maken. Ze heeft daar gewoond toen het gezin Vermeij daar naar toe emigreerden. 

In 1959 zijn wij als gezin, vader en moeder met 5 kleine kinderen geëmigreerd naar Australië. Mijn vader wilde al jaren lang weg uit Nederland en zich gaan vestigen in een ver land zoals Australië of Nieuw Zeeland . In die tijd stimuleerde de regering  het vertrek van veel Nederlanders naar het buitenland. De Nederlandse overheid bood de emigranten de overtocht met een boot vanuit Nederland, enkele reis, naar Canada, Nieuw Zeeland en Australië aan.

Wij hebben 6 weken op het schip "Johan van Oldenbarneveldt "gevaren. Als kinderen vonden we dat toen geweldig. We kwamen in vreemde landen, voeren door de smalle Rode Zee en zagen veel vliegende vissen en dolfijnen.

We werden in Australie opgevangen in een opvangkamp "Bonegilla"  waar gezocht werd voor werk voor mijn vader en een huis voor het gezin. Ondertussen moesten de oudste kinderen naar school binnen het opvangkamp. Alles werd in het Engels gezegd. Daar snapten we niks van!  Ik vond het wel een vreemde plek want de lerares die ons les gaf had licht blauw haar. Heel vreemd vond ik dat toen.

Wij kwamen uiteindelijk terecht in Belgrave een 50 tal km van Melborne. Mijn vader kreeg werk binnen de bouw en de oudste kinderen gingen met de bus naar school.

Maar na korte tijd kreeg mijn moeder heimwee naar Nederland. Zij kon niet wennen aan  de nieuwe cultuur en was de taal  niet machtig. Mijn vader was hele dagen weg naar zijn werk en de kinderen waren naar school. In 1963, na 4 jaar , zijn we met ons gezin terug gekomen  naar Nederland. De familie had een huurhuis geregeld in Tilburg.

Via onderstaande link kan men nog veel meer lezen over de emigratiegolf uit de 50, en 60er jaren.

www.npogeschiedenis.nl/andere-tijden/afleveringen/2005-2006/Australi-integreren-met-hindernissen.html