Great Barrier Reef

19 mei 2015 - Palm Cove, Australië

Zoals al aangekondigd hebben we vandaag een boottocht gemaakt naar het Great Barrier Reef (gbr) , specifiek naar Michaelmas Cay, de grootste zandbank van het gbr waar meer dan 20.000 vogels broeden.

De rit van ons hotel naar de haven van Cairns, van waaruit de boot vertrok, nam toch een klein uurtje in beslag, omdat we onderweg nog andere klanten moesten ophalen en er s ' morgens veel woon  - werk files zijn

We kwamen als laatsten aan boord van de boot,  een grote catamaran,  en die voer meteen weg. We hadden nog 2 uur te varen voordat we op de eerste locatie zouden aankomen.  Eenmaal buitengaats stond er een behoorlijk windje en de zeegang die erbij hoorde. Aan boord bleken we de enige twee seniors te zijn. De rest bestond uit jongelui afkomstig uit allerlei landen. De meesten lagen in no time met zwempak aan op het dek, terwijl wij ons nog tegoed deden aan een kopje koffie. Echt Hollands. We hadden geen idee wat ons te wachten stond en lieten het maar over ons heen komen. Gedurende de vaartocht naar onze eerste locatie kon men zich inschrijven voor scuba diving, wat Peter niet gedaan  heeft omdat hij vond dat het beter was om bij Truus in de buurt te blijven. Naarmate de heenreis vorderde zag je steeds meer jongelui op de banken gaan liggen, meestal een voorteken van zeeziekte. 

Toen we bij de grootste broedkolonie van het Great Barrier Reef,  Michaelsmas Cay, waren aangekomen kon er gesnorkeld  worden. Wij kozen ervoor om eerst maar eens een kijkje in het water te nemen vanuit een bootje met een bodem van glas. Er waren heel veel tropische vissen te zien, maar dat had waarschijnlijk te maken met het feit dat Truus die kort tevoren vanaf de boot nog had "gevoerd". We hebben een drietal zeeschildpadden gezien en veel vissen en koraalriffen. Na een 20 minuten de onderwater flora en fauna gezien te hebben werden we op het broedeiland  afgezet. Eindelijk  vaste voet aan wal. Truus heeft even tijd nodig gehad om "bij" te komen. Terug aan boord werd er een lunch buffet  geserveerd. Dat smaakte heerlijk.  Truus knapte zienderogen op. Toch maar even een pilletje tegen zeeziekte genomen. 

Na deze eerste stop, voeren we een 10 minuten door naar de 2e locatie en Truus was inmiddels zover " boven Jan" dat ze wilde gaan snorkelen. 

Ja lezers, als die zich eenmaal een doel gesteld heeft is er niemand die ze op andere gedachten en kan brengen. Zo kent Peter ze al zolang hij met haar getrouwd is.

Truus kreeg speciale begeleiding bij haar snorkelavontuur en  toen ze na vijf minuten er weer alle vertrouwen in had, kon ze nu met eigen ogen genieten van de fantastische flora en fauna door haar snorkelbril. Ook Peter genoot met volle teugen. Wat een verscheidenheid aan vissen en koraalstructuren. Onbeschrijfelijk!!!. Gaan we hier ook niet doen, want dan halen we de vlucht terug naar Nederland niet meer.

Hij weet nog dat vader Kees, in de Minister Stormstraat in Tilburg een tropisch aquarium had. Nu had hij het gevoel erin rond te zwemmen. Hij waande zich als een vis in dat water. 

Eenmaal aan boord, werd de terugtocht begonnen. Ook nu weer uit voorzorg een pilletje genomen tegen de zeeziekte.  Die pillen deden wat er op de verpakking stond en Truus genoot, Peter dus ook, van de boottocht naar Cairns. 

Na een uurtje varen, ging de motor af en werden de zeilen gehesen.  Met een windkracht 5 liep het schip zo rond de 4 knopen.

Het was uitstekend zonnig weer en de lijven werden overgegeven aan de wind en de zon. Op het water komt die laatste dan we van twee kanten, maar dat voel je niet vanwege de wind. 

Terug in het hotel aangekomen bleek Peter zo rood te zien, dat daar menige koraalvis jaloers op zou worden. 

Nadat we nog een hapje gegeten hadden vielen de oogleden bij Truus spontaan in de slaap - stand. Hoewel je het aan de buitenkant niet kunt zien zal ze , nu ze bijna slaapt,  nog steeds het gevoel hebben op zee te zitten. 

Dit was onze laatste geplande activiteit van onze vakantie in Australië.  Een om nooit meer te vergeten.

Morgen hopen we op goed strandweer en gaan dan onze laatste dag, resumerend de genoten reis, doorbrengen op het strand pal voor ons hotel .

 

 

 

 

 

 

 

 

Foto’s

5 Reacties

  1. Marian:
    19 mei 2015
    P.S.
    ik weet dat je niet van de natuurlijke remedies bent Peter,maar als de brand in je huid te veel wordt probeer eens melk ; of komkommer,kijk op deze site :http://mens-en-gezondheid.infonu.nl/natuurgeneeswijze/91262-natuurlijke-remedies-tegen-zonnebrand.html
    Al wat verlicht is meegenomen, niet.
  2. Ine en Johan:
    19 mei 2015
    Wow, klinkt geweldig deze laatste trip. Wat een mooie afsluiting van deze supervakantie. Daar kun je nog lang van nagenieten. Morgen nog een fijn stranddagje (hoewel Peter misschien onder een parasol?) en dan maar weer tot ziens in een onstuimig Dommelen. Wat een verschil zal dat zijn.....
  3. Minke:
    19 mei 2015
    Wat fijn he Roos dat jij de huid van papa geërfd hebt! Op het water is verraderlijk, dat zou jij als fanatieke meevaarder van Kees nou toch wel moeten weten ;-) Maar och dan kom je poepiebruin terug in Nl en is iedereen jaloers op zon mooie tint. Verevelend mam dat je zo ziek was, die pillen zijn GOUD. Ik ga ook nooit zonder! Maar geweldig dat de onderwaterwereld zo geweldig was, geniet met jullie mee vanuit hier! Je verlegd echt je grenzen mam! Trots!
  4. Opa en Henriëtte:
    19 mei 2015
    Wat een geweldige ervaring weer! Prachtig zeg, dat snorkelen en inderdaad ON-VEREGETIJK, lijkt me!
    En dan nu nog één dagje rust? Ook lekker! Alle indrukken alvast verwerken en straks op je gemak "Europa-waarts", en met veel heimwee terugdenken aan Down Under. Geen zin om weer terug te gaan, misschien. Het weer werkt hier niet echt mee, maar.... (ik weet het zeker) de zomer komt er toch echt aan! Wedden? Hartelijke groeten!
  5. Hermien:
    19 mei 2015
    weer een erg mooie ervaring rijker met de vissen zwemmen en lekker genieten van de mooie kleuren. Mooi afsluiting dat snorkelen groetjes