Stulpje aan zee

Mochten er "volgers" zijn die denken dat het een hele opgave moet zijn om elke avond de reisblog te vullen, dan moeten we die teleurstellen. 

Momenteel zit Peter op het terras voor hun B&B met een glaasje rode wijn. Op de achtergrond klinkt onophoudelijk het gebeuk van de golven. Het is te donker om ze te zien. Temperatuur is nog steeds goed. 

De eerst 50 km, van de 150, die we vandaag gemaakt hebben, reden we door wouden en rotsformaties, iets wat in Nederland ondenkbaar is. Naarmate we de kust naderden werd het steeds warmer.   Uiteindelijk kwamen we in Port Fairy aan. 22 graden mochten we noteren. 

Onze B&B bleek pal aan zee te liggen en Truus was gelijk in de zevende, wellicht er al voorbij,  hemel.

Nog moe van de survivaltocht van gisteren en de reis van vandaag besloot ze lekker in de zon te gaan zitten en te genieten van de zee.

Peter had gezien dat op 2 km van de locatie een golfbaan lag. Na enig overleg met Truus en de eigenaar van de B&B , die president van de golfclub was geweest, bood die mij zijn golfclubs aan en werden er 9 holes gelopen. Zo'n golfhorloge is dan echt een uitkomst.  Echt een golfbaan in het duingebied. Lange smalle fairways. Even de bal ernaast geslagen,  kon je die onmiddellijk afschrijven, nooit meer terug te vinden. 

Op tijd terug van de golfclub,  slechts 9 holes gelopen,  hebben wij nog een wandeling gemaakt op Griffiths Island waar we ook wallaby's tegenkwamen waarvan er een met een jong. 

Morgen door naar Apollo  Bay.  Ook aan zee. Hopelijk blijft het weer zo.

Cheers.